هشتادمین مجمع عمومی نیویورک؛ قدرت، نفوذ و تصمیم؛ ایران در صحنه نبرد دیپلماتیک جهانی
سیروس کریمی در یادداشتی برای 2فوریت می نویسد:جهان امروز در یک نقطه عطف تاریخی و ژئوپلیتیکی قرار دارد؛ اورآسیا، به ویژه مثلث اوکراین، غزه و دریای سرخ، صحنه رقابت بیسابقه قدرتهای بزرگ شده و نظم بینالملل در برابر بحرانها عاجز مانده است. در چنین شرایط پیچیده و تعیینکننده، حضور مقتدرانه ایران در هشتادمین مجمع عمومی سازمان ملل نه تنها یک ضرورت دیپلماتیک، بلکه یک ابزار استراتژیک برای تثبیت جایگاه منطقهای و جهانی، دفاع از حقوق ملت فلسطین و تعیین خطوط قرمز در امنیت و توسعه هستهای کشور است. این مجمع، میدان واقعی قدرتآزمایی جهانی است و ایران با برنامهریزی هوشمندانه و مواضع قاطع، رهبری سیاسی و امنیتی منطقه را به جهانیان تحمیل خواهد کرد.
2فوریت،گروه بین الملل :جهان امروز وارد مرحلهای بحرانی و تعیینکننده شده است و منطقه حیاتی اورآسیا، به ویژه مثلث اوکراین، غزه و دریای سرخ، صحنه تقابل و زورآزمایی قدرتهای بزرگ است. ضعف نظم بینالملل و ناتوانی مدیریت جهانی در پیشگیری از بحرانها، امنیت و ثبات منطقهای و جهانی را به شدت تهدید میکند. هشتادمین مجمع عمومی سازمان ملل، فرصتی استراتژیک برای کشورها فراهم میکند تا مواضع خود را در عرصه بینالمللی تثبیت کرده و جایگاه واقعی خود را تحمیل کنند. حضور مقتدرانه ایران در این مجمع نه تنها یک ضرورت دیپلماتیک، بلکه یک الزام استراتژیک برای حفاظت از منافع ملی، امنیت منطقهای و نفوذ سیاسی در سطح جهانی است. این نشست، که از ۲۳ تا ۲۹ سپتامبر در نیویورک برگزار میشود، با حضور بیش از ۱۵۰ رهبر جهانی، هزاران دیپلمات، فعالان جامعه مدنی و خبرنگار، با شعار «با هم بهتر: ۸۰ سال و فراتر برای صلح، توسعه و حقوق بشر» برگزار میگردد و ریاست آن بر عهده آنالنا بائربوک و افتتاحیه توسط آنتونیو گوترش انجام خواهد شد. این مجمع بزرگترین صحنه قدرتآزمایی دیپلماتیک جهان است و هر کشور یا با موضع قاطع و فعال جایگاه خود را تثبیت میکند یا در رقابت جهانی عقب میماند و فرصتهای حیاتی برای تأثیرگذاری سیاسی و اقتصادی را از دست میدهد.
بحران فلسطین بیش از هفت دهه است که ادامه دارد و نتیجه اشغالگری مستمر، جنایات جنگی و سیاست نسلکشی رژیم اسرائیل است. سکوت در برابر این ظلم نه تنها بیعدالتی را تشدید میکند، بلکه پیام ضعف و بیتفاوتی را به جهان منتقل میسازد. ایران باید رهبری اخلاقی و سیاسی جهان در دفاع از ملت فلسطین را به عهده گیرد و اجازه ندهد معیارهای دوگانه غرب بر واقعیتهای حقوق بشری غلبه کنند. در این راستا، ارائه مواضع منطقی، مستدل و مقتدرانه در هشتادمین مجمع عمومی، یک ضرورت استراتژیک است تا پیام آشکار ایران به جهانیان منتقل شود و هیچ قدرتی نتواند حقوق ملت فلسطین را نادیده بگیرد.
جنگ روسیه علیه اوکراین و ورود پهپادهای متخاصم به کشورهای همسایه عضو ناتو، امنیت اروپا را متزلزل کرده و حساسیتهای ژئوپلیتیکی را در قاره سبز افزایش داده است. ایران با اتخاذ مواضع مقتدرانه و حضور فعال در این صحنه میتواند جایگاه اثرگذار منطقهای خود را تثبیت کند و نقش تصمیمگیرنده در تعیین مسیر امنیتی اورآسیا را ایفا نماید. این وضعیت نشان میدهد که توازن قدرت در اورآسیا بسیار شکننده و پیچیده است و کشورهای منطقه باید با درایت و قدرت نرم و سخت خود، جایگاه خود را تحمیل کنند.
برنامه صلحآمیز هستهای ایران موضوعی حیاتی و حساس در این نشست است. فشار کشورهای اروپایی برای فعال کردن مکانیسم ماشه، تلاشی آشکار برای محدودسازی ایران است و هرگونه کوتاهی اروپا یا آمریکا در پذیرش واقعیتها، به معنای کاهش جایگاه آنها و افزایش نفوذ ایران در معادلات منطقهای و جهانی خواهد بود. ایران با حضور قاطع و مقتدر، میتواند خطوط قرمز خود را به جهانیان اعلام کرده و نشان دهد که هیچ فشار و تهدیدی قادر به محدود کردن اراده و حق مسلم کشور در مسیر توسعه هستهای صلحآمیز نیست.
بیثباتی دریای سرخ، که یکی از مهمترین مسیرهای حمل و نقل و تجارت جهانی انرژی است، هرگونه توقف یا اختلال در این محور را به تهدیدی مستقیم برای اقتصاد جهانی تبدیل میکند. ایران با قدرت دیپلماسی و حضور فعال، میتواند بازیگران منطقهای و جهانی را به اتخاذ تصمیمات عقلانی و مسئولانه وادار کند و نقش بازدارنده و تعیینکننده خود را تحمیل نماید.
دیپلماسی ایران باید با تشریح مواضع منطقی، دفاع قاطع از آرمان فلسطین و بیان اولویتهای سیاست خارجی دولت پرزیدنت پزشکیان، پیام واضح و غیرقابل تردید خود را به جهان ارسال کند: ایران تصمیمگیرنده اصلی امنیت و ثبات منطقهای است و جایگاه خود را با هیچ فشار یا تهدید خارجی معاوضه نخواهد کرد. این موضع باید در تمامی مذاکرات، سخنرانیها و دیدارهای دوجانبه و چندجانبه مجمع، بدون ابهام و با قدرت بیان شود.
در این دوره بحرانی، جهان بیش از هر زمان دیگری به عقلانیت، مشارکت جمعی و بازسازی نهادهای بینالمللی نیاز دارد. هشتادمین مجمع عمومی، صحنه قدرتآزمایی واقعی است و ایران با حضور هوشمندانه، مقتدر و سلطهجویانه، رهبری منطقهای و جهانی را به جهانیان تحمیل خواهد کرد. قدرت نرم و سخت ایران در این مجمع، میتواند نه تنها امنیت و ثبات منطقه را تضمین کند، بلکه پیام روشنی به قدرتهای بزرگ ارسال کند که هیچ تصمیم یا سیاستی بدون در نظر گرفتن جایگاه ایران عملیاتی نخواهد شد.
ایران با تمرکز بر بحران فلسطین، جنگ اوکراین، برنامه هستهای خود و ثبات دریای سرخ، میتواند الگویی از دیپلماسی فعال و مقتدر برای کشورهای منطقه و جهان ارائه دهد. جهان امروز نمیتواند به نهادهای بینالمللی سنتی بسنده کند و تنها با حضور ایران، توازن قدرت و صلح پایدار منطقهای و جهانی تضمین خواهد شد. هرگونه کوتاهی یا ضعف در این صحنه، پیام ضعف را به دشمنان و رقبای منطقهای منتقل خواهد کرد و فرصتهای استراتژیک را از دست خواهد داد. ایران باید با اقتدار و هوشمندی تمام، جایگاه خود را تثبیت کند و ثابت نماید که هیچ قدرتی قادر به نادیده گرفتن نقش و نفوذ واقعی آن نیست.
هشتادمین مجمع عمومی سازمان ملل، آزمونی بزرگ برای تعیین جایگاه کشورها در نظم نوین جهانی است و ایران با برنامهریزی دقیق، حضور فعال و پیامهای قاطع، میتواند رهبری اخلاقی، سیاسی و امنیتی منطقه را به جهانیان تحمیل کند و نشان دهد که تصمیمگیری و نفوذ واقعی در خاورمیانه و اورآسیا بدون مشارکت ایران غیرممکن است.